|
Zapisy na zajęcia - tel. 505 674 452
KARATE / - dzieci - młodzież - starsi - /
MMA - Kick-boxing - K -1
Nowa Dęba
uL. Jana Pawła II 4 - Siedziba Klubu
Historia Kyokushinkai jest w dużej mierze historią życia jego twórcy Masutatsu Oyamy.
Przychodzi na świat 27 lipca 1927 roku. W dwa lata później rodzice wysyłaja go do siostry w Mandżurii. Jako uczeń szkoły podstawowej w Korei zaczyna studia chińskiego kempo, by w kilka lat później zdobyć swój pierwszy czarny pas. Następnie rozpoczyna naukę w Szkole Lotniczej (Yamanashi Airways School) w Tokio. Rozpoczyna studiować karate u G.Funakoshi. Jako 17-letni student zdobywa 2 dan w karate, jednocześnie ćwiczy judo i boks.
W czasie wojny jak każdy młody japończyk gotów byłl oddać życie za cesarza i swój kraj. Młody Oyama wstępuje do oddziałów samobójczych - kamikadze. Jego ostatni lot nie dochodzi do skutku ponieważ Japonia kapituluje. Po wojnie Oyama rozpoczyna naukę na Waseda Uniwersity. Oyama uczony przez najlepszych mistrzów karate z dużym zasobem wiedzy zaczyna trenować samotnie w górach Minhou przygotowując się do l Otwartych Mistrzostw Japonii w karate w 1947 roku. Turniej odbywa się w Kyoto - M. Oyama zostaje mistrzem Japonii.
W 1948 roku udaje się na górę Kiyosumi w prowincji Chiba, aby tam doprowadzić swą technikę do perfekcji i okreslić swoja drogę karate. Oyama jako jedyne wsparcie duchowe posiada pamiętniki wielkiego mistrza miecza Miyamoto Musashi, które pozwalają mu przetrwać w górach 18 miesięcy.
Po powrocie z gór Oyama jako jedyny w historii karateka, decyduje się na walkę z bykiem w Chiba, szukając w niej granic możliwości człowieka. KYOKU-SHIN (ekstremum prawdy) tak nazwie karate w kilka lat później. Lecz zanim to nastąpi wyjeżdża w 1952 r. do USA, gdzie przez 11 miesięcy popularyzuje karate poprzez pokazy i konfrontacje z przedstawicielami innych systemów walki, ponownie też stawia czoło bykom. Staje się sławny przez cios Shuto, którym potrafi ściać rogi byka - New York Times pisze o nim - Boska Reka.
W roku 1954 zostaje otwarte pierwsze dojo Oyamy w Japonii (mejiro-Tokio). Sam mistrz podróżuje przez płd.-wsch. Azję studiując wiele różnorodnych stylów walki. W roku 1957 w czasie jednej z pokazowych walk z bykiem w Meksyku zostaje ciężko ranny i 6 miesięcy przebywa w szpitalu. W 1958 roku wydaje ksiażke "What is Karate", która staje się bardzo popularna w Japonii.
Oyama zostaje zaproszony przez F.B.I. i West Point na pokazy i wykłady. W tym czasie Oyama wiele podróżuje po świecie prezentując swój styl walki. Treningi prowadza pierwsi instruktorzy K. Mizushima i E. Yasuda. W Bangkoku, po wyzwaniu rzuconym prze z Boks Tajlandzki, dochodzi do publicznych walk ulicznych Oyamy z bokserami Thai - Japończycy wygrywają dwie z trzech rozegranych walk. W 1962 roku Oyama nadaje w swoim Dojo pierwszych 20 czarnych pasów.
1 października 1963 roku powstaje Międzynarodowa Organizacja Karate Kyokushinkai-kan z centralnym Dojo Honbu w Tokio. E Safo, były premier Japonii, laureat nagrody Nobla, otrzymuje tytuł Kaicho (prezydenta), M. Oyama zostaje Kancho (dyrektor) Kyokushinkai-kan. Masutatsu Oyama jako twórca i załozyciel karate Kyokushin posiadał najwyższy możliwy stopień wtajemniczenia -10 dan.
Masutatsu Oyama zmarl 26 kwietnia 1994 roku w Tokio.
Dla wszystkich ćwiczących Karate Kyokushin na całym świecie był to ogromny wstrząs. Jego śmierć była dla nas bolesnym zaskoczeniem.
Masutatsu Oyama był człowiekiem wyjątkowym w swoim kraju, nazywany był ostatnim samurajem, przez całe swoje życie oddany był tylko karate. To On wprowadził termin Budo-Karate, stworzył system, w którym najważniejszy jest duch walki. Kyokushin oznacza poszukiwanie najwyższej prawdy w aspekcie fizycznym, psychicznym i duchowym. Swoim uczniom mówił, ze nie wygrane zawody i pokonani przeciwnicy świadczą o sile, ale umiejętność pokonywania własnych słabosci oraz trudności życia codziennego. Miłość do rodziców, szacunek dla nauczycieli, zaufanie w stosunku do przyjaciół oraz skromność muszą być cechami, którymi wyróżnia się każdy, kto ćwiczy Budo-Karate Kyokushin.
Był jedynym mistrzem realnej walki, stoczył ich ogółem 270. Niektóre z nich były walką o życie, ale nigdy nie walczył za pieniądze i dla pieniędzy. Zawsze chciał pokazać wielką siłę ducha karate. Stworzył system doskonalenia się duchowo i psychicznie poprzez ciężkie ćwiczenia fizyczne, Kyokushin określał jako medytacje w ruchu, uważał, ze karate i Zen to jedno. Jego filozofia życiowa i filozofia walki zjednały mu wiele przyjaciół i zwolenników na całym świecie, pozostawił organizacje liczącą ponad 2 miliony ćwiczących w ponad 120 krajach.
Zawsze powtarzał, że karate jest najsilniejszą sztuką walki na ziemi, a karate Kyokushin najsilniejszą z nich.
O sobie mówił: "Jestem bugeisha... Zacząłem życ dla Karate i sądzę, ze umrę dla Karate ..."
1. Będziemy ćwiczyc nasze serca i ciała dla osiągniecia pewnego i niewzruszonego ducha.
2. Będziemy dążyć do prawdziwego opanowania sztuki karate, aby kiedyś nasze ciało i zmysły staly się doskonałe.
3. Z głębokim zapałem będziemy starać się kultywowac ducha samowyrzeczenia.
4. Będziemy przestrzegać zasad grzecznosci, poszanowania starszych oraz powstrzymywać się od gwałtowności.
5. Będziemy spogladać w górę ku prawdziwej mądrości i sile, porzucajac inne pragnienia.
6. Będziemy wierni naszym ideałom i nigdy nie zapomnimy o cnocie pokory.
7. Przez całe życie, poprzez dyscyplinę karate, dążyć będziemy do poznania prawdziwego znaczenia drogi, którą obraliśmy.
POZYCJE NÓG
Yoi Dachi - pozycja gotów
Fudo Dachi - podstawowa pozycja
Heiko Dachi - pozycja równolegle ułożonych nóg
Heisoku Dachi - pozycja złączonych nóg
Kake Dachi - pozycja "przekroku"
Kiba Dachi - pozycja jeźdźca
Kokutsu Dachi - pozycja z obciążeniem tylnej nogi
Moroashi Dachi - pozycja ze stopą wysuniętą do przodu
Musubi Dachi - pozycja "otwartych palców"
Nekoashi Dachi - pozycja kota
Sanchin Dachi - pozycja "trzech punktów"
Tsuroashi Dachi - pozycja "żurawia"
Uchi Hachiji Dachi - pozycja z piętami na zewnątrz
Zenkutsu Dachi - głęboka pozycja z obciążeniem przedniej nogi
POWIERZCHNIE BLOKUJĄCE/UDERZAJĄCE
Haito - wewnętrzna krawędź dłoni
Haisho - zewnętrzna krawędź dłoni
Hiji - łokieć
Hiraken - płaska pięść
Ippon Nikite - "włócznia jednego palca"
Keiko - dłoń "dziób ptaka"
Koken - szczyt nadgarstka
Nakayubi Ippon Ken - pięść środkowego palca
Nihon Nukite (me tsuki) - dłoń "włócznia o dwóch ostrzach"
Nukite - dłoń "włócznia"
Oyayubi Ippon Ken - pięść kciuka
Ryutoken - pięść "głowa smoka"
Seiken - zaciśnięta pięść
Shotei - podstawa dłoni
Shuto - "ręka nóż"
Tettsui - pięść "młot"
Toho - ręka "hak"
Uraken - odwrócona pięść
Yonhon Nukite - dłoń "włócznia czterech palców"
Chusoku - brzusiec stopy
Haisoku - śródstopie, podbicie stopy
Hiza - kolano
Kakato - pięta
Sokuto - zewnętrzna krawędź stopy
Sune - goleń
Teisoku - sklepienie stopy
KIERUNEK, STREFA
Age - w górę
Oroshi - w dół
Yoko - w bok
Mae - w przód
Ushiro - w tył
Gedan - poziom niski (dolny)
Chudan - poziom średni (śrdodkowy)
Jodan - poziom wyższy (górny)
TERMINOLOGIA PODSTAWOWA
Ago - pdbródek (szczęka)
Hajime - zaczynać
Barai - blok
Ganmen - twarz
Geri - kopnięcie
Gyaku - odwrotnie, przeciwnie
Hidari - lewy
Hizo - żebro
Ibuki - oddychanie z mocnym napięciem mięśni
Ippon Kumite - walka na jeden krok
Jissen Kumite - walka na pełny kontakt
Jiyu Kumite - wolna walka
Juji - skrzyżowany
Kake - hak, zahaczyć
Kamaete - przyjąć pozycję
Kansetsu - kolano
Karate Gi - ubiór do ćwiczeń karate
Kata - ćwiczenie formalne
Keage - unosić w górę
Kiai - okrzyk
Kihon - podstawy
Kin - krocze
Komekami - skroń
Kumite - sparring, walka
Mawashi - okrężny
Mawatte - obrót
Migi - prawy
Mokuso - zamknąć oczy
Morote - podwójny
Mugorei - bez liczenia
Naore - powrót do pozycji
Obi - pas
Oi - wypad w przód
Oroshi - z góry w dół
Osae - ściągać w dół
Rei - ukłon
Renraku - kombinacja
Sakotsu - obojczyk
Sanbon Kumite - walka na trzy kroki
Sayu - lewy i prawy
Seiza - pozycja siedząca (na kolanach)
Senpai - (shodan i Nidan)
Sensei - nauczyciel (Sandan i Yondan)
Shihan - mistrz (Godan i wyżej)
Shomen - przód
Soto - na zewnątrz,
Tameshiwari - łamanie
Tate - pionowy
Tobi - wyskok
Uchi - do środka, do wewnątrz
Uchi - uderzenie
Uchikomi - pchnięcie
Uke - blok
Ura - odwrotnie
Ushiro - tył, w tył
Yakusoku - wcześniej przygotowany
Yame - stop
Yoi - gotowy
Yoko - w bok
ETYKIETA DOJO
Seiza - siad z podkurczonymi nogami
Soshi Sosai Ni Rei - ukłon do nieżyjącego twórcy stylu
Mokuso - zamknąć oczy!
Mokuso Yame - otworzyć oczy!
Shome Ni Rei - ukłon w przód
Shinden Ni Rei - ukłon w świątyni
Da dai ima yori Keiko oh Hashima mass - rozpoczęcie treningu
Korde hinshizu Keiko o wari mass - zakończenie treningu
Shihan Ni Rei - ukłon do shihan (5 Dan, Godan i wyżej)
Sensei Ni Rei - ukłon do sensei (3 - 4 Dan, Sandan, Yondan)
Senpai Ni Rei - ukłon do senpai (1 - 2 Dan, Shodan, Nidan)
Otagai Ni Rei - ukłon wzajemny
Domo Arigato Gosai Masta - dziękuję bardzo
LICZEBNIKI
Ichi - raz
Ni - dwa
San - trzy
Shi (Yon) - cztery
Go - pięć
Roku - sześć
Shichi - siedem
Hachi - osiem
Ku - dziewięć
Ju - dziesięć
Ninju - dwadzieścia
Sanju - trzydzieści
Yonju - czterdzieści
Goju - pięćdziesiąt
Hayku - sto
|
|
